Hərarət
Mənası: Yüksək temperatura malik olma halı; istilik; qızğınlıq; həyacan, coşqunluq. Ərəbcə mənşəli sözdür və hərr (isti) sözünün cəm formasıdır. Bir çox mənbələrdə fiziki istilik kimi qəbul olunsa da, məcazi mənada da, yəni daxili həyacanı, coşğunu ifadə etmək üçün işlədilir.
Mənbəyi: Sözün etimologiyası əsasən ərəb dilinə dayanır. "Hərr" (حَرّ) sözü ərəb dilində "isti" mənasını verir. "Hərarət" isə bu sözün cəm forması olaraq "istilik" və ya "qızğınlıq" kimi daha geniş məna kəsb edir. Bəzi alimlər "hərarət" sözünün ədəbi dilə ərəb dilindən keçdiyini və zamanla Azərbaycan dilinə tam inteqrasiya olduğunu bildirirlər. Sözün istifadə tezliyi və məna çalarlarının genişliyi onun dil sistemində möhkəm yerini göstərir.