Höccət
Mənası: Ərəbcə mənşəli bir söz olub, "sübut, dəlil, əsaslandırma, arqument" mənalarını ifadə edir. Həm yazılı, həm də şifahi formada təqdim olunan hər hansı bir iddianı, fikri və ya mövqeyi əsaslandırmaq üçün istifadə olunan faktlar, dəlillər və ya arqumentlər məcmusunu bildirir. Hüquq, fəlsəfə və gündəlik danışıq dilində geniş istifadə olunur. Höccətin əsasında gerçəklik, məntiq və ya etibarlı mənbələr dayanmalıdır. Güclü bir höccət əks tərəfin arqumentlərini əsaslandırılmış şəkildə rədd etmək və öz mövqeyini inandırıcı şəkildə sübut etmək qabiliyyətinə malikdir.
Mənbəyi: Sözün etimologiyası Ərəb dilinə gedib çıxır. Ərəb dilindəki "حجة" (huccə) sözündən mənşə almışdır. Bu söz əsasən "dəlil, sübut, haqq yol" mənalarını ifadə edir. Azərbaycan dilinə Ərəb dilindən islam dininin yayılması ilə yanaşı, ərəb ədəbiyyatı və elminin təsiri nəticəsində keçmişdir.