Hörgüc
Mənası: Ör (hör) hündürlük anlayışını əks etdirir, “hündür” deməkdir. Söz, hündür və yüksək əşyalara, xüsusilə də bina və tikililərin hündür hissələrinə, zirvəsinə aid edilir. Həmçinin, bəzi dialektlərdə qüllə, minarə və ya digər hündür qurğular üçün də istifadə oluna bilər.
Mənbəyi: Sözün etimologiyası "hör" felindən törəmədir. "Hör" felinin əsas mənası "toxumaq", "bənd etmək" olsa da, burada hündürlüyü ifadə edən metaforik mənada işlənilir. Yəni, hündür bir quruluşun, sanki, yuxarıya doğru toxunduğu, hörüldüyü təsəvvürü yaradır. Bu mənada "hörgüc" sözünün kökü türk dillərinə aiddir və hündürlük, ucalıq anlayışını ifadə edən köhnə türk sözləri ilə əlaqələndirilə bilər.