İbrət
Mənası: Ərəb dilindən keçmiş bir sözdür. Əsasən “öyrənmə”, “dərs alma”, “nəsihət”, “iğtibar”, “nümunə” və “əxlaqi dərs” mənalarında işlənir. Hadisələrdən dərs almaq, gələcək üçün sərfəli və ya zərərli hərəkətlərdən çıxarılan nəticə və öyrədici məna daşıyır. İbrətli hadisələr insanlara gələcək həyatlarında səhv etməmək üçün nümunə olur.
Mənbəyi: Sözün kökü Ərəb dilindəki "ibrə" (عبرة) felindən gəlir. Bu fel "ağlamaq", "dərs almaq", "öyrənmək" mənalarını ifadə edir. Azərbaycan dilinə əsasən ədəbi dili və dini terminologiya vasitəsilə keçmişdir. "İbrət" sözü əsasən dini mətnlərdə, ədəbi əsərlərdə və ağıl sözləri içərisində işlənir.