İbrət [ər.] Ağır, pis bir hadisədən, işdən alınan dərs, nəticə, əzbərlik. Sadəcə bir hadisənin təsviri deyil, həmin hadisədən çıxarılan dərs, insanlara gələcəkdə oxşar hallardan qaçmaq üçün yol göstərən bir izahlı öyüd-nəsihətdir. Baş vermiş hadisənin təkrarlanmasının qarşısının alınması üçün insanlara səbəb və nəticə əlaqəsini anlamağa kömək edir.
İbrət, yalnız kədərli və ya mənfi hadisələrlə məhdudlaşmır. Müsbət bir hadisədən də ibrət almaq olar. Məsələn, başqalarının uğur hekayələri də bizə öz həyatımızda uğur qazanmaq üçün yol göstərən bir ibrət ola bilər. Beləliklə, ibrət, həyatın hər anından dərs çıxarmaq, təcrübə toplamaq və özümüzü inkişaf etdirmək üçün bir vasitədir.
İbrətli hadisələr, ədəbiyyatda, xalq nağıllarında və tarixi rəvayətlərdə tez-tez istifadə olunur. Bu hadisələr, oxucu və ya dinləyiciyə müəyyən bir əxlaqi dərs öyrədir, onları müəyyən davranışlardan çəkindirmək və ya müsbət davranışları təbliğ etmək məqsədi daşıyır. Misal olaraq, ədəbiyyatda tez-tez rast gəlinən ibrətli hekayələr, insanlara vicdanlılıq, ədalətlilik, qardaşlıq və s. kimi dəyərlərin əhəmiyyətini göstərir.
Nəhayət, ibrət, sadəcə olaraq keçmiş hadisələrdən dərs almaq deyil, həm də gələcək üçün hazırlıq deməkdir. Öz təcrübələrimizdən və başqalarının təcrübələrindən ibrət almaq, daha ağıllı və daha müdrik qərarlar verməyimizə kömək edir. Həyatın özü böyük bir ibrət məktəbidir və bu məktəbdən nə qədər çox dərs çıxarsaq, həyatımız bir o qədər mənalı və uğurlu olar.