Beyin
Mənası: Başda yerləşən, düşünmə, hiss etmə, hərəkət etmə və digər fizioloji funksiyaların idarə edilməsində mühüm rol oynayan orqan; ağıl, zəka.
Sinonimləri:
- Ağıl – Mənası: Düşünmə, başa düşmə, idrak qabiliyyəti.
Nümunə: Onun ağılı hər kəsi heyrətləndirirdi. - Şüur – Mənası: Özünü və ətraf aləmini dərk etmə qabiliyyəti.
Nümunə: O, şüurlu şəkildə hərəkət edirdi. - Fəhm – Mənası: Başa düşmə, dərk etmə qabiliyyəti.
Nümunə: Məsələni fəhm etmək üçün daha çox vaxt lazımdır. - Zəka – Mənası: Düşünmə, öyrənmə və problemləri həll etmə qabiliyyəti.
Nümunə: Yüksək zəkaya malik olan bu şəxs hər şeyi tez başa düşürdü.
Qeyd: "Beyin" sözü əsasən anatomik mənada, digər sinonimlər isə daha çox intellektual və idrak qabiliyyətlərini ifadə etmək üçün işlədilir. Kontekstdən asılı olaraq, bu sözlərin məna çalarları dəyişə bilər.