Dəm

Dəm

Mənası: Kəf, nəşə, həyacan, coşğunluq.

Sinonimləri:

• Kəf – Mənası: Xoş əhval-ruhiyyə, şənlik.
  Nümunə: O, dəm-dəm içində, kəf dolu idi.
• Nəşə – Mənası: Şadlıq, sevinc, xoş hisslər.
  Nümunə: Qələbədən sonra onlarda böyük bir nəşə vardı, həm də dəm.
• Həyacan – Mənası: Güclü duyğu, coşğunluq, təlaş.
  Nümunə: Müsabiqə öncəsi həyacan və dəm içində idi.
• Coşğunluq – Mənası: Güclü hisslərin ifadəsi, həyacan.
  Nümunə: Onun coşğunluğu və dəm hamını valeh etmişdi.

Qeyd: Sözün və sinonimlərinin məna çalarları kontekstdən asılı olaraq dəyişə bilər. Məsələn, "dəm" bəzən müsbət, bəzən isə mənfi mənada işlənə bilər (məs., "qəzəb dəm").