Dişləmə
Mənası: Bir canlı varlığın dişləri ilə başqa bir canlıya və ya əşyaya zərər verməsi, sancması, qopartması.
Sinonimləri:
- Sancma – Mənası: Kəskin ağrı ilə müşayiət olunan dişləmə, qoparılma hərəkəti.
Nümunə: İt qəflətən əlimi sancdı. - Çalma – Mənası: Dişləyərək parçalamaq, kəsmək.
Nümunə: İlan yırtıcıını ölümcül şəkildə çaldı. - Vurma – Mənası: Dişləmə ilə eyni təsiri yaradan, lakin mexaniki təsir nəticəsində əmələ gələn zərər.
Nümunə: Qapıya vurdu və qapı açıldı.
Qeyd: Sözün və sinonimlərinin mənaları kontekstdən asılı olaraq dəyişə bilər. Məsələn, "vurma" sözü dişləmənin sinonimi olaraq yalnız oxşar təsirə görə istifadə olunur, əsl mənasında fiziki təmas olmur.