Mənası: Ləyaqət, nüfuz, şərəf, hörmət.
Sinonimləri:
- Ləyaqət – Mənası: Şərəf, namus, özünə hörmət.
Nümunə: O, öz ləyaqətini qorudu. - Nüfuz – Mənası: Etibar, hörmət, təsir gücü.
Nümunə: Onun cəmiyyətdə böyük nüfuzu var idi. - Şərəf – Mənası: Ləyaqət, namus, izzət.
Nümunə: O, öz şərəfini qorumağa çalışırdı. - Hörmət – Mənası: Ehtiram, qiymətləndirmə, sayğı.
Nümunə: Hər kəs ona hörmətlə yanaşırdı.
Qeyd: "Heysiyyətlilik", "ləyaqət", "nüfuz", "şərəf" və "hörmət" sözləri kontekstdən asılı olaraq bir-birinin əvəzinə işlənə bilsə də, məna çalarlarında fərqlər ola bilər. Məsələn, "heysiyyətlilik" daha ümumi bir anlayışı ifadə edərkən, "ləyaqət" daha çox fərdi keyfiyyətə, "nüfuz" isə sosial mövqeyə diqqət çəkir.