Mənası: Namus, vicdan və şərəf hissi ilə yaşamaq, özünə hörmət etmək və başqalarına da hörmətlə yanaşmaq.
Sinonimləri:
- Namus – Mənası: Şərəf, ləyaqət, izzət.
Nümunə: Onun namusu ləkələnmişdi. - Vicdan – Mənası: Daxili əxlaqi duyğu, qərarlarda doğru yolu seçməyə yönələn iç səs.
Nümunə: Vicdanı ona bunu etməyə icazə vermədi. - Şərəf – Mənası: Ləyaqət, nüfuz, hörmətə layiq olmaq.
Nümunə: O, öz şərəfini qorumaq üçün hər şeyi etdi.
Qeyd: Heysiyyətlilik, namus, vicdan və şərəf sözləri bir-birinə yaxın mənalara malik olsa da, kontekstdən asılı olaraq məna çalarlarında fərqlər ola bilər. Məsələn, "namus" daha çox cinsi əxlaqa, "vicdan" daxili əxlaqi duyğulara, "şərəf" isə ictimai nüfuz və hörmətə aid ola bilər.