Mənası: Etibar, inanc, ümid, əminlik, qənaət; kiməsə və ya nəyəsə etibar etmə, inanma hissi.
Sinonimləri:
- Etibar – Mənası: Kiməsə və ya nəyəsə inanmaq, etimad etmək.
Nümunə: Onun sözlərinə etibar etmək çətin idi. - İnanc – Mənası: Dini, ideoloji və ya fəlsəfi bir sistemə, həmçinin bir şəxsə və ya hadisəyə inanma.
Nümunə: O, öz inancına sadiq qaldı. - Ümid – Mənası: Bir şeyin baş verəcəyinə dair müsbət gözlənti.
Nümunə: O, gələcəyə ümidlə baxırdı. - Əminlik – Mənası: Bir şeyin doğru olduğuna dair tam əmin olma vəziyyəti.
Nümunə: O, əminliklə özünü müdafiə etdi. - Qənaət – Mənası: (burada məcazi mənada) Etiqad, inam, düşüncə.
Nümunə: O, bu qənaətə gəldi ki, hər şey yaxşı olacaq.
Qeyd: "İnam", "etibar", "inanc", "ümid", "əminlik" və "qənaət" sözləri kontekstdən asılı olaraq müxtəlif məna çalarları əldə edə bilər. Məsələn, "inanc" dini bir mənaya, "əminlik" isə daha çox subyektiv bir həqiqətə işarə edə bilər.