Mənası: Qaneedici, əsaslı və tutarlı dəlillərə əsaslanan, etibarlı görünən.
Sinonimləri:
- Qaneedici – Mənası: Şübhə və narahatlıq buraxmayan, tam razılıq doğuran.
Nümunə: Təqdimatı çox qaneedici idi, bütün suallarım cavablandı. - Sübutlu – Mənası: Dəlilləri ilə təsdiq edilmiş, sübut olunmuş.
Nümunə: Onun günahsızlığı sübutlu faktlarla təsdiq olundu. - Əsaslı – Mənası: Güclü əsaslara malik, möhkəm, etibarlı.
Nümunə: Onun iddiaları əsaslı dəlillərə əsaslanırdı. - Tutarlı – Mənası: Məntiqli ardıcıllıq təşkil edən, bir-birinə uyğun olan.
Nümunə: Onun fikirləri tutarlı və aydın idi.
Qeyd: "İnandırıcı", "qaneedici", "sübutlu", "əsaslı" və "tutarlı" sözlərinin məna çalarları kontekstdən asılı olaraq dəyişə bilər. Məsələn, "sübutlu" sözü həmişə "inanc" mənası ilə bağlı olmaya bilər, ancaq "əsaslı" sözü daha çox möhkəmliyə, "tutarlı" isə məntiqə işarə edir.