Mənası: Yaxın adamın, dostun, qohumun, yaxud hər hansı bir köməkçinin olmaması, təklik, yalqızlıq hissi.
Sinonimləri:
- Arxasızlıq – Mənası: Köməkçi, dayaq, himayəçi olmaması.
Nümunə: O, həyatda arxasızlıq çəkdi. - Adamsızlıq – Mənası: İnsanların olmaması, səhra və ya tərk edilmiş yerlərdə rast gəlinən vəziyyət.
Nümunə: Kənd adamsızlıqdan boşalmışdı. - Sahibsizlik – Mənası: Sahibi, qayğı göstərəni olmaması, qeyriməsuliyyət.
Nümunə: Ev sahibi olmamasının səbəbindən köhnəlmiş və sahibsiz idi.
Qeyd: “Kimsəsizlik”, “arxasızlıq”, “adamsızlıq” və “sahibsizlik” sözləri kontekstdən asılı olaraq fərqli məna çalarları əldə edə bilər. Məsələn, “adamsızlıq” əsasən coğrafi vəziyyəti, “sahibsizlik” isə mal-mülk və ya varlığın qeyri-müəyyənliyini ifadə edir, halbuki “kimsəsizlik” və “arxasızlıq” daha çox insan münasibətləri ilə bağlıdır.