Mənası: Səsini gücləndirərək, yüksək səslə danışmaq, bağırtmaq.
Sinonimləri:
- Çığırma – Mənası: Yüksək səslə, qəzəblə və ya həyəcanla bağırtmaq.
Nümunə: O, qəzəbdən çığırırdı. - Bağırma – Mənası: Yüksək və güclü səslə danışmaq, qışqırmaq.
Nümunə: Uşaqlar sevincdən bağırırdılar.
Qeyd: Qışqırma, çığırma və bağırtma sözlərinin məna çalarları kontekstdən asılı olaraq dəyişə bilər. Məsələn, "qışqırmaq" daha ümumi bir söz olarkən, "çığırmaq" daha çox qəzəb və ya həyəcan ifadə edir, "bağırmaq" isə sevinc və ya qorxu ifadə edə bilər.