Mənası: Xasiyyət, təbiət, davranış tərzi, əxlaq.
Sinonimləri:
- Xasiyyət – Mənası: İnsanın daxili aləmini, əxlaqını, davranışlarını əks etdirən xüsusiyyətlər toplusu.
Nümunə: Onun qəddar xasiyyəti hamını qorxudurdu. - Təbiət – Mənası: İnsanın anadangəlmə xüsusiyyətləri, əxlaqi keyfiyyətləri.
Nümunə: O, təbiətən mehriban və yardımsevərdir. - Hal – Mənası: İnsanın fiziki və əqli vəziyyəti, əhvalı.
Nümunə: Bu gün onun halı yaxşı deyil. - Qılıq – Mənası: Davranış, hərəkət, adət.
Nümunə: Onun qəribə qılıqları hamını narahat edirdi.
Qeyd: "Məzac", "xasiyyət", "təbiət", "hal" və "qılıq" sözləri kontekstdən asılı olaraq bir-birini əvəz edə bilsələr də, məna çalarları bəzi hallarda fərqlənə bilər. Məsələn, "təbiət" daha çox anadangəlmə xüsusiyyətlərə işarə edərkən, "xasiyyət" əldə edilmiş keyfiyyətləri də əhatə edə bilər.