Mənası: Əsillik, yüksək mənşəli olmaq, nəciblik, ali mənsubiyyət.
Sinonimləri:
- Alicənablıq – Mənası: Yüksək əxlaq, nəciblik, ədəb-ərkan.
Nümunə: Onun alicənablığı hamını heyran etmişdi. - Nəciblik – Mənası: Paklıq, saf əxlaq, yüksək əxlaqi keyfiyyətlər.
Nümunə: Nəcibliyi ilə seçilən insan idi. - Əsillik – Mənası: Nəslin yüksək və nüfuzlu olması.
Nümunə: Onun əsilliyi şübhə doğurmurdu.
Qeyd: Nəcabətlilik, alicənablıq, nəciblik və əsillik sözlərinin məna çalarları kontekstdən asılı olaraq dəyişə bilər. Məsələn, “əsillik” sözü bəzən soy-kök mənasında, bəzən isə mənəvi keyfiyyətlər mənasında işlənə bilər.