Ədəb-ərkan sözü ərəb mənşəli olub, ədəb və ərkan sözlərindən təşkil olunmuş bir birləşmədir. Ədəb, əxlaqı, tərbiyəni, hörməti, nəzakəti ifadə edən geniş bir anlayışdır. Ərkan isə qaydaları, prinsipləri, davranış normalarını bildirir. Beləliklə, ədəb-ərkan birlikdə, ictimai həyatda qəbul olunmuş, münasibətlərin tənzimlənməsində, insanlarla münasibətlərdə nəzakətli, hörmətli və uyğun davranışları əhatə edən davranış qaydaları və əxlaqi prinsiplər sistemini təşkil edir.
Ədəb-ərkan anlayışı sadəcə olaraq "xoş rəftar"dan daha geniş bir mənaya malikdir. O, insanın özünü necə aparmasını, başqalarına necə yanaşmasını, söhbət etmək, yemək yemək, görüşmək kimi gündəlik həyatın müxtəlif aspektlərində necə davranmasını tənzimləyən bir çərçivədir. Bu çərçivə mədəniyyətlərə, cəmiyyətlərə və hətta fərdi ailələrə görə fərqlənə bilsə də, əsas məqsədi sosial harmoniya, qarşılıqlı hörmət və sülhə nail olmaqdır. Ədəb-ərkanın əsasında yatan prinsiplər universal xarakter daşıyır və insanın özünü və başqalarını hörmət etməsinə, ətrafdakılarla səmimi və nəzakətli ünsiyyət qurmasına yönəlib.
Misal olaraq, bir çox mədəniyyətdə böyüyə hörmət, kiçiyə qayğı, qonağa hörmət, sözün doğru və yerində işlənməsi, əşyalara qayğıkeş yanaşma kimi davranışlar ədəb-ərkanın tərkib hissəsini təşkil edir. Ədəb-ərkanın pozulması, qarşı tərəfin inciməsinə, münasibətlərdə gərginliyə və hətta konfliktlərə səbəb ola bilər. Buna görə də, hər bir insanın ədəb-ərkan qaydalarını bilməsi və onlara əməl etməsi vacibdir.
Nəhayət, verilən misal şeirdəki kimi, ədəb-ərkanın əhəmiyyəti vurğulanır: "Ədəb-ərkan nədir, yaxşı anlasın; Mənəm deyib, çox havadan getməsin". Bu misal, həddini bilməməyin, özünü yüksək qiymətləndirmənin və ədəb-ərkan qaydalarına əməl etməməyin mənfi nəticələrə gətirə biləcəyini göstərir.