Söhbətcillik
Mənası: Danışmağı, söhbət etməyi sevən insanın xüsusiyyəti; çox danışma.
Sinonimləri:
- Danışqanlıq – Mənası: Çox danışmaq, söhbət etmək xüsusiyyəti.
Nümunə: Onun danışqanlığı hamını bezdirirdi. - Söhbətsevərlik – Mənası: Söhbət etməyi, ünsiyyətdə olmağı sevən xüsusiyyət.
Nümunə: Söhbətsevərliyi ilə hər kəsin rəğbətini qazanırdı. - Çoxdanışqanlıq – Mənası: Həddindən artıq çox danışma.
Nümunə: Onun çoxdanışqanlığına dözmək çətin idi. - Əzbərcillik – Mənası: Danışmaqda və ya yazmada əzbər sözlərdən çox istifadə etmə.
Nümunə: Söhbəti əzbərcilliklə dolu idi.
Qeyd: "Söhbətcillik" və onun sinonimlərinin məna çaları kontekstdən asılı olaraq müsbət və ya mənfi ola bilər. Məsələn, "söhbətsevərlik" müsbət, "çoxdanışqanlıq" isə mənfi məna daşıya bilər.