Mənası: Xasiyyət, əxlaq, xarakter.
Sinonimləri:
- Xasiyyət – Mənası: İnsanın daxili aləmini, davranışlarını müəyyən edən əsas xüsusiyyətlər toplusu.
Nümunə: Onun xoş xasiyyəti hamını cəlb edirdi. - Əxlaq – Mənası: İnsanın yaxşı və pis haqqında anlayışları, əməlləri, davranışı.
Nümunə: Yüksək əxlaqlı insan həmişə hörmətə layiqdir. - Xarakter – Mənası: İnsanın fərdi xüsusiyyətlərinin, davranışlarının və münasibətlərinin sabit və davamlı məcmusu.
Nümunə: O, güclü xarakterli bir insandı.
Qeyd: "Təbiət", "xasiyyət", "əxlaq" və "xarakter" sözləri bir-birinin sinonimi kimi istifadə olunsa da, kontekstdən asılı olaraq məna çalarları fərqlənə bilər. Məsələn, "təbiət" daha çox anadangəlmə xüsusiyyətlərə, "xasiyyət" isə qazanılmış vərdişlərə işarə edə bilər.