Mənası: Səciyyəvilik, xarakteriklik, ümumi, adi, normal halda olan, əsasən belə olan.
Sinonimləri:
- Səciyyəvilik – Mənası: Bir şeyin özünəməxsus xüsusiyyətlərini, xarakterik əlamətlərini əks etdirən keyfiyyət.
Nümunə: Bu rəsm əsərinin səciyyəvi xüsusiyyəti rənglərin parlaqlığıdır. - Xarakteriklik – Mənası: Bir şeyə məxsus olan əsas və fərqləndirici xüsusiyyət.
Nümunə: Onun xarakterik xüsusiyyəti həmişə həqiqətə bağlılığı idi. - Ümumi – Mənası: Çoxluğa aid olan, hamıya aid olan, ortaq.
Nümunə: Ümumi rəy əksəriyyətin fikrini əks etdirir. - Adi – Mənası: Sıradan, fərqlənməyən, qeyri-adi olmayan.
Nümunə: Bu adi bir gün idi. - Normal – Mənası: Standartlara uyğun, adi, gözlənilən.
Nümunə: Normal vəziyyətdə belə olmalıdır.
Qeyd: "Tipiklik", "səciyyəvilik", "xarakteriklik", "ümumi", "adi" və "normal" sözləri kontekstdən asılı olaraq bir-birinin əvəzinə işlənə bilsə də, məna çalarları arasında incə fərqlər mövcuddur. Məsələn, "tipiklik" daha çox bir qrupun və ya hadisənin ümumi xüsusiyyətinə işarə edərkən, "xarakteriklik" daha çox fərdi və özünəməxsus xüsusiyyətləri vurğulayır.