Ürək
Mənası: Döş boşluğunda yerləşən, qan dövranı sisteminin əsas orqanı; məcazi mənada: qəlb, könül, hisslərin mərkəzi.
Sinonimləri:
- Qəlb – Mənası: İnsan və heyvanların döş boşluğunda yerləşən orqan; məcazi mənada: hisslər, duyğuların məkanı.
Nümunə: Onun qəlbi məhəbbətlə dolu idi. - Könül – Mənası: Qəlb, ürək; məcazi mənada: sevgi, ehtiram, istək.
Nümunə: Könlüm onun üçün daralmışdı. - Bağır – Mənası: Ürək; köhnəlmiş söz.
Nümunə: Bağırı həsrətlə dolu idi (köhnəlmiş).
Qeyd: "Ürək", "qəlb", "könül" və "bağır" sözləri kontekstdən asılı olaraq müxtəlif məna çalarları əldə edə bilər. Məsələn, "ürək" sözü daha çox fiziki orqanı, "qəlb" sözü isə həm fiziki orqanı, həm də hissləri bildirə bilər. "Könül" sözü isə daha çox məcazi mənada, hisslərə vurğu edərək işlənir. "Bağır" sözü isə köhnəlmiş olduğundan az işlədilir.