Zəka
Mənası: Ağıl, fəhm, zehin qabiliyyəti; düşünmə, anlama, qərar vermə və problemləri həll etmə bacarığı.
Sinonimləri:
- Ağıl – Mənası: Düşünmə, anlama və qərar vermə qabiliyyəti.
Nümunə: O, böyük ağılla həmin mürəkkəb məsələni həll etdi. - Fəhm – Mənası: Anlama, dərk etmə qabiliyyəti.
Nümunə: Onun fəhmi hər kəsi heyrətə salırdı. - Zehin – Mənası: Ağıl, düşüncə qabiliyyəti.
Nümunə: O, kəskin zehinli bir insandı.
Qeyd: Zəka, ağıl, fəhm və zehin sözləri çox zaman bir-birinin sinonimi kimi işlənsə də, kontekstdən asılı olaraq məna çalarları dəyişə bilər. Məsələn, "zəka" daha geniş bir anlayışı əhatə edə bilər, "fəhm" isə daha çox anlama qabiliyyətinə yönəlmişdir.