Arı (köhnəlmiş): Bu söz, köhnə Azərbaycan dilində təmizliyi, saflığı, xalıslığı, duruluğu və parlaqlığı ifadə edən bir sifətdir. Müasir Azərbaycan dilində bu mənada istifadə olunmasa da, tarixi mətnlərdə, xüsusilə də "Dədə Qorqud" kimi ədəbiyyat nümunələrində rast gəlinir. "Arı" sözü sadəcə fiziki təmizliyi deyil, həm də mənəvi saflığı, paklığı ifadə edə bilər. Məsələn, "arı su" ifadəsi sadəcə şəffaf suyu deyil, həm də pak, təmiz, hər hansı qarışıqlıqdan uzaq suyu ifadə edir.
Sözün köhnəlməsinə baxmayaraq, "arı"nın ifadə etdiyi təmizlik və saflıq anlayışı zamanın təsirindən azad qalmışdır. Bu sözün "Dədə Qorqud" kimi əsərlərdə istifadəsi, onun o dövrün mənəvi dəyərlərini və dilinin zənginliyini göstərir. "Qazan bəg … arı sudan abdəst aldı" misalında sözün həm fiziki təmizliyi, həm də dini təmizliyi ifadə etməsi nəzərə çarpır. Abdest almağın dini bir ayin olması, "arı su" ifadəsinin bu kontekstdə mənəvi təmizliklə əlaqəsini daha da gücləndirir.
"Aydan arı, sudan duru" deyimi isə, mükəmməl təmizliyi, səlisliyi, dəqiqliyi və parlaqlığı metaforik şəkildə ifadə edir. Ayın parlaqlığı və suyun duruluğu ilə müqayisə edilən bu ifadə, "arı" sözünün poetik və təsviri əhəmiyyətini daha aydın şəkildə göstərir. Bu ifadə, sözün sadəcə lüğəvi mənasından kənara çıxaraq, daha geniş və təsirli bir məna kəsb edir.
Qısaca, "arı" sözü köhnəlmiş olsa da, zəngin məna dünyası və poetik imkanları ilə Azərbaycan dilinin tarixi və mədəni varlığının vacib bir hissəsidir. Onun "Dədə Qorqud" kimi əsərlərdə istifadəsi, bu sözün tarixi əhəmiyyətini və dilin zənginliyini bir daha önə çıxarır.