Asayiş (fars. الأصلية آرامش - ārmash - rahatlıq, sükunət) sözü əmin-amanlıq, dinclik, sakitlik və nizam-intizama əsaslanan ictimai vəziyyəti ifadə edir. Sadəcə olaraq "sakitlik" və ya "nizam" mənalarından daha geniş bir konsepsiyanı əhatə edir. Bu, həm fərdi, həm də ictimai səviyyədə hiss olunan bir vəziyyətdir; hər kəsin özünü təhlükəsiz və müdafiə olunmuş hiss etdiyi, hüquq və azadlıqlarının qorunduğu bir mühit deməkdir.
Asayişin təmin olunması üçün güclü qanunlar, səmərəli hüquq-mühafizə orqanları, ədalətli məhkəmə sistemi və əlbəttə ki, vətəndaşların özlərinin qanunlara riayət etməsi vacibdir. Asayişin pozulması isə çox vaxt qarışıqlıq, qorxu, iğtişaş və hətta zorakılıqla nəticələnərək cəmiyyətin normal fəaliyyətinə ciddi ziyan vurur.
Tarix boyu cəmiyyətlər asayişin qorunması üçün müxtəlif mexanizmlər qurmuşlar. Bu mexanizmlər həm fiziki təhlükəsizlik tədbirlərini (məsələn, polis, ordu), həm də sosial-iqtisadi tədbirləri (məsələn, ədalətli paylama, təhsil, səhiyyə) əhatə edir. Çünki əsl asayiş yalnız fiziki təhlükəsizliklə deyil, həm də sosial ədalət və rifah hissi ilə təmin olunur. Asayişin bərpası prosesi çox vaxt çətin və mürəkkəb olub, cəmiyyətin bütün üzvlərinin fəal iştirakını tələb edir.
Bir sözlə, asayiş cəmiyyətin sağlam və davamlı inkişafı üçün əsas şərtlərdən biridir. Onun qorunması və bərpası hər bir vətəndaşın, eləcə də dövlətin əsas vəzifələrindən biridir.