Fasiya
Mənası: İs. [lat. facies "zahiri görünüş"] Coğrafiyada təbii kompleksin ən kiçik hissəsini bildirir. Bu, dərənin bir yamacı, bulağın çıxdığı yer, bir dağın kiçik bir ərazisi və ya oxşar kiçik, fərqlənən təbii ərazi vahidi kimi təsəvvür oluna bilər. Fasiya, təbii landşaftın özünəməxsus xüsusiyyətləri ilə seçilir və ətraf mühitin digər komponentləri ilə qarşılıqlı əlaqədədir. Fasiyanın ölçüləri müxtəlif ola bilər, ancaq həmişə daha böyük təbii vahidlərin - məsələn, landşaftın, regionun - tərkib hissəsi kimi nəzərdən keçirilir. Fasiyanın tədqiqi coğrafiya elminin müxtəlif sahələrində, o cümlədən landşaftşünaslıqda, geomorfologiyada və ekologiyada mühüm rol oynayır.
Mənbəyi: Latın dilindən "facies" sözündən götürülmüşdür ki, bunun mənası "zahiri görünüş", "üz", "səth" deməkdir. Coğrafi termin kimi istifadəsinin səbəbi, fasiyanın təbii kompleksin xarici görünüşü ilə müəyyən olunan ən kiçik hissəsi olmasıdır.