Fenotip
Mənası: İs. ekol. Orqanizmin fizioloji, biokimyəvi, ekoloji, etoloji xüsusiyyətlərinin məcmusu. Fenotip orqanizmin genotipi və ətraf mühitin təsiri nəticəsində formalaşır. Sadəcə olaraq, orqanizmin müşahidə oluna bilən xarici görünüşü və xüsusiyyətləridir. Bu, bitkinin boyu, çiçəklərinin rəngi, heyvanın kürkünün rəngi, insanın göz rəngi və s. kimi xüsusiyyətləri əhatə edir. Fenotipik xüsusiyyətlər həm miqyaslı (məsələn, boy), həm də keyfiyyətli (məsələn, göz rəngi) ola bilər. Fenotipin müəyyən edilməsi genetika, seleksiya və tibb sahələrində olduqca əhəmiyyətlidir.
Mənbəyi: Termin yunan sözləri olan "phainein" (görünmək) və "typos" (forma) sözlərindən əmələ gəlmişdir. Biologiya elminə qəbul edilmiş beynəlxalq termindir.
Sinonimləri: Xarici görünüş, xarici əlamətlər (qismən)
Antonimləri: Genotip (əks anlayış olaraq)
İzah: Fenotip yalnız genlərin təsiri ilə deyil, həm də ətraf mühitin təsiri ilə formalaşır. Məsələn, eyni genotipi olan iki bitki fərqli şəraitdə yetişdirilsə, fərqli fenotiplər nümayiş etdirə bilər. Bu, fenotipin plastisitliyini göstərir. Fenotipik xüsusiyyətlərin öyrənilməsi, orqanizmlərin genetik tərkibinin, ətraf mühitə uyğunlaşmasının və təkamülünün daha yaxşı başa düşülməsinə kömək edir.