Kredit
Mənası: İs. [lat. creditum "borc" < credere "etibar etmək"] 1. Mal. Kredit müəssisəsinin və ya şəxsin müəyyən şərtlər əsasında digər bir müəssisəyə və ya şəxsə müəyyən bir müddətə vəsait, əmtəə və ya xidmət verməsi; borc verilmiş pul və ya başqa maddi dəyərlər. Bu vəsaitlər, əmtəələr və ya xidmətlər müəyyən bir faiz dərəcəsi və geri ödəmə müddəti ilə təqdim olunur. Kredit götürən tərəf müəyyən bir müddət ərzində borcunu faizi ilə birlikdə geri qaytarmalıdır. Kreditin bir çox növü mövcuddur, o cümlədən istehlak krediti, ipoteka krediti, avtomobil krediti və s. Kredit əldə etmək üçün müəyyən tələblərə cavab vermək lazımdır və bu tələblər kredit müəssisələrindən asılı olaraq dəyişə bilər. 2. (məcazi) Etibar, inanma; nüfuz. □ Kredit kartı - kart sahibinə müəyyən olunmuş şərtlər və limit daxilində məhsul və xidmət almaq imkanı verən plastik kart.
Mənbəyi: Latın dilindən, creditum ("borc") sözündən götürülmüşdür, credere ("etibar etmək") felindən törəmədir. Bu, kreditin əsas mahiyyətinin borc verənin borcalana etibar etməsinə əsaslandığını göstərir.