Aşsüzən, Azərbaycan dilinin zəngin leksikasında özünəməxsus yer tutan bir sözdür. Sadəcə "aşın düyüsünü və s.-ni süzməyə məxsus deşik-deşik qab" kimi tərif edilməkdən daha çox mənaya malikdir. Əslində, aşsüzən qədim məişət əşyalarından biri olub, həm funksiyalılıq, həm də formasının sadəliyi ilə seçilir. Çox vaxt taxta, bəzən də metaldan hazırlanan, dibi və yanları deşik-deşik olan, süzmə əməliyyatını asanlaşdıran bir qabdır.
Aşsüzənin əsas funksiyası aşın içindən iri hissəcikləri, düyü qabıqlarını və ya başqa istənməyən maddələri ayırmaqdır. Bu səbəbdən də, əsasən aş bişirmə prosesində istifadə olunur. Lakin misal olaraq verilən "alacəhrəni bir gün aşsüzən altında saxladıq" ifadəsindən də göründüyü kimi, onun funksiyası yalnız aşla məhdudlaşmır. Həcminin kiçik olması və deşikli olması səbəbindən müxtəlif əşyaların müvəqqəti saxlanılması üçün də istifadə edilə bilər. Bu, aşsüzənin məişətdəki çoxfunksiyalılığını göstərir.
Aşsüzən sadə görünüşünə baxmayaraq, Azərbaycan mətbəxinin və mədəniyyətinin ayrılmaz bir hissəsidir. Onun istifadəsi həm də qənaətcillik, sadəlik və praktikliyə verilən önəmi əks etdirir. Bu əşya, köhnə məişət əşyalarına marağın artması ilə bərabər, indi də kənd yerlərində və ya etnoqrafik muzey kolleksiyalarında rast gəlinir. Aşsüzənin hazırlanması texnologiyasından asılı olaraq, formasında və ölçülərində müxtəliflik müşahidə edilə bilər. Belə ki, taxta aşsüzənlər daha rustik və sadə, metal aşsüzənlər isə daha zərif ola bilər.
Ümumiyyətlə, aşsüzən sadə bir məişət əşyası olmasına baxmayaraq, Azərbaycan mətbəxinin və mədəniyyətinin tarixi və məişət həyatına dair zəngin məlumat daşıyıcısıdır. Onun haqqında danışarkən, yalnız funksiyasını deyil, həm də tarixi, mədəni və estetik əhəmiyyətini də nəzərə almaq lazımdır.