Takır
Mənası: İs. [türk] Coğr. Səhrada, çöllərdə və ya yarımsəhra ərazilərində rast gəlinən, sərt, quru, çatlamış, gilli torpaq sahəsi. Ümumiyyətlə, bitki örtüyünün az və ya tamamilə olmaması ilə xarakterizə olunur. Yağış suları takır səthindən asanlıqla hopmur, səthdə axaraq eroziyaya səbəb olur. Takır torpaqlar kənd təsərrüfatı üçün əlverişsizdir, çünki su saxlama qabiliyyəti zəifdir və bitkilərin inkişafı üçün lazımi qida maddələrini təmin etmir. Quru dövrlərdə sərt və çatlamış olur, yağışlı dövrlərdə isə palçıqlanır.
Mənbəyi: Türk dilindən keçmişdir. Türk dillərində geniş yayılmış bir termindir və səhra və yarımsəhra ərazilərinin xarakterik coğrafi xüsusiyyətini ifadə edir.