Monofonik
Mənası: sif. [yun. κόλνο "bir" + θσλή "səs"] Bir kanallı səs yazma və ya yayım üsulunu ifadə edən termin. Yalnız bir səs mənbəyindən gələn səs dalğalarını qeyd edən və ya ötürən sistemə aiddir. Stereofonikdən fərqli olaraq, monofonik səs məlumatı yalnız bir kanalda yerləşir və məkan effektləri yaratmır. Monofonik səs, adi bir səsçıxarıcıdan, məsələn, köhnə radiolardan və ya bir çox mobil telefonun səs çıxışlarından eşidilə bilər. Monofonik səsyazma, səsin yalnız bir nöqtədən gəldiyini təəssüratı yaradır.
Mənbəyi: Sözün mənşəyi qədim yunan sözləri olan "mono" (bir) və "phonē" (səs) köklərindən törəyir. Termin texnologiyanın inkişafı ilə əlaqədar olaraq dilə daxil olmuşdur.
Misallar:
- Köhnə qrammofonlar monofonik səs yazmaq üçün istifadə olunurdu.
- Bəzi mobil tətbiqlər monofonik zəng səsləri təqdim edir.
- Monofonik səsyazma (monophonic recording) – bir neçə mənbədən gələn səs dalğalarını birlikdə bir daşıyıcı üzərində qeyd etmək üçün istifadə olunmur.