Utancverici
Mənası: Sifət. Utandıran, hörməti, nüfuzunu sarsıdan, gözdən salan, qınağa səbəb olan. Həmçinin, əxlaqsız, yaramaz, qeyri-etik hərəkətlərlə əlaqəli hadisələrə və ya vəziyyətlərə aid edilə bilər. Bir hərəkətin, sözün və ya vəziyyətin insanı utandıracaq qədər əxlaqsız, yaramaz, səhv və ya xoşagəlməz olması mənasını verir. Bu söz, insanın özünü və ya başqalarını utandıra biləcək hərəkət və ya hadisələri təsvir etmək üçün istifadə olunur.
Mənbəyi: Sözün etimologiyası Azərbaycan dilinin özündə mövcud olan "utanc" sözündən törəmədir. "-verici" şəkilçisi isə "səbəb olan", "yaradan" mənasını ifadə edir. Beləliklə, sözün mənası "utanc yaradan" kimi tərcümə edilə bilər. Dil tarixi məlumatlarına əsasən, sözün formalaşması və istifadəsi müasir Azərbaycan dilinin inkişafı ilə bağlıdır və xüsusi bir dil mənbəyindən götürülməmişdir.