Bağat sözü Azərbaycan dilində əsasən "bağ" sözünün sinonimi kimi işlənir və geniş mənada "bahçə", "bostan", "əkin sahəsi" mənalarını ehtiva edir. Ancaq sadəcə sinonim olmaqdan da kənara çıxır. "Bağat" daha çox qapalı, hasarlanmış, qorunan bir ərazini, səliqəli və gözəl bəzədilmiş bir bağçanı ifadə edir. Bu səbəbdən, "bağ" sözündən daha poetik və romantizm daşıyan bir təsvir yaradır.
Səməd Vurğunun misalında olduğu kimi ("Qoy bağ olsun, bağat olsun qapımızın dörd yanı") "bağat" sözü, ev ətrafını bürüyən, əhatə edən, həyatın bol-bol bereketini və gözəlliyini simvolizə edən bir məkanı təsvir edir. Bu təsvirdə sadəcə bitkilərin əkildiyi bir yer yox, həm də əmin-amanlıq, fərəh, səadət məkanı ifadə olunur. "Bağat" sözü ilə ifadə olunan məkan, həyatın özünün gözəl və bərəkətli bir parçası kimi təqdim olunur.
Dilçilik baxımından "bağat" sözü "bağ" kökündən törəmişdir və "at" şəkilçisi ilə genişləndirilmişdir. Bu şəkilçi, bəzi hallarda artma, çoğalma, genişləmə mənalarını daşıdığından, "bağat"ın "bağ"dan daha geniş, daha dolğun, daha bəzəkli bir yeri bildirdiyi fikrini də möhkəmləndirir. Beləliklə, "bağat" sadəcə bir sinonim olmaqdan ötrü, özünəməxsus semantik və emosional çalarları ilə fərqlənir.
Ümumiyyətlə, "bağat" sözü, Azərbaycan dilinin zəngin leksikasının bir nümunəsi olub, ədəbiyyatda, xüsusilə poetik əsərlərdə, məkanın təsvirində xüsusi estetik və emosional təsir bağışlayan bir vasitə kimi istifadə olunur.