Bağırmaq sözü, Azərbaycan dilində geniş yayılmış və çoxmənalı bir feldir. Əsas mənası, yüksək səslə, güclü bir şəkildə danışmaq, səs çıxarmaqdır. Lakin bu hərəkətin arxasında duran duyğu və məqsəd bir çox amillərdən asılı olaraq dəyişir.
Sözün ən ümumi mənası, qarşılıqlı səs-küy yaratmaqdır. İnsanlar bir-birlərinə qışqıraraq, hər biri daha güclü səslə danışmağa çalışaraq, bir növ "səs yarışına" girə bilərlər. Bu, həm qəzəb, həm də sevinc hisslərini ifadə edə bilər - məsələn, bir qələbəni qeyd edərkən və ya mübahisə zamanı.
Bağırmağın digər bir tərəfi isə diqqət cəlb etmək məqsədini daşımasıdır. Təhlükəli bir vəziyyətdə, kömək istəyərkən və ya acil bir məlumatı çatdırmaq üçün bağırmaq vacib ola bilər. Bu zaman səs gücü daha çox önəm kəsb edir.
Lüğətdə göstərilən "səs-küy qoparmaq, qalmaqal salmaq, çığırbağır salmaq" ifadələri isə bağırmağın daha neqqativ kontekstdə istifadəsinə işarə edir. Bu hallarda bağırmaq, əsasən, qəzəb, narahatlıq və ya əsəbiliyin ifadəsi olur. Belə hallarda bağırmaq, ünsiyyət qurmaqdan daha çox, nəzarətsiz duyğuların təzahürü kimi qiymətləndirilir.
Ümumiyyətlə, "bağırmaq" sözünün mənası kontekstdən asılı olaraq dəyişir. Sözün istifadə olunduğu cümlə və bədii əsərin üslubu, ətraf mühit və digər amillər sözün əsl mənasının dərk olunmasına kömək edir. Buna görə də, bu sözün sadəcə bir "qarşılıqlı qışqırıq" kimi deyil, daha çox qatlı və mürəkkəb bir sosial və emosional hərəkət kimi təsvir edilməsi daha münasibdir.