Bandit sözü Azərbaycan dilində əsasən "soyğunçu" mənasında işlənir. Lakin bu tərif, bandit anlayışının bütün çalarlarını əhatə etmir. Çünki bandit sadəcə soyğunçuluqla məşğul olan bir şəxs deyil, daha çox təşkilatlanmış, bəzən siyasi motivləri olan, qorxutucu və təhlükəli bir qrupun üzvüdür. Onlar adi cinayətkarlardan fərqli olaraq, daha böyük miqyaslı əməliyyatlar həyata keçirirlər, ərazilərə nəzarət edə bilər və hətta öz qaydalarını qoyub qərarlar qəbul edə bilərlər.
Lüğətlərdəki "quldur", "qarətkar", "talançı" kimi sinonimlər bandit anlayışının müəyyən tərəflərini ifadə etsə də, onun sosial və siyasi kontekstini tam əks etdirmir. Məsələn, tarixdə bir çox bandit dəstələri öz ərazilərini idarə edir, vergi yığırdı və hətta yerli əhalinin müəyyən qrupları tərəfindən dəstəkləniridi. Bu cür qrupların fəaliyyəti sadəcə cinayətkarlıqdan kənara çıxaraq, daha mürəkkəb sosial-siyasi hadisələrə çevrilə bilirdi.
Bandit dəstələrinin təşkilatlanma səviyyəsi də müxtəlif ola bilirdi. Bəziləri səyyar, qeyri-sabit qruplar olarkən, digərləri uzun müddət müəyyən bir ərazidə fəaliyyət göstərir, möhkəm iyerarxik quruluşa malik olurdu. Bu baxımdan, "bandit dəstəsi" ifadəsi sadəcə soyğunçuların bir araya gəlmiş qrupu deyil, daha çox strukturlaşmış və təşkil olunmuş bir birlik kimi qəbul edilməlidir.
Sözün sonundakı nümunə cümləsi ("Banditlər səksəkəli halda yerlərindən sıçraşdılar") banditlərin qəfil və təhlükəli təbiətini vurğulayır. Bu cümlə banditlərin sürətli hərəkət qabiliyyətinə və gözlənilməzliyə malik olduğunu göstərir. Onlar təkcə maddi dəyərləri deyil, həm də insanların təhlükəsizliyini təhdid edirlər.