Başabaş zərfi, əsasən iki əsas mənada işlənir: birincisi, "bərabərlik" və "tam əhatəlilik" mənasını ifadə edir, ikincisi isə "tamamlanma" və "yekunlaşma" mənalarını verir.
Birinci mənada "başabaş" sözü iki tərəfin bir-birinə bərabər, qalıqsız, üstəliksiz və ya əlavəsiz olduğunu bildirir. Məlumatların, hesablamaların və ya əşyaların bərabər bölüşdürülməsini və ya tarazlığını ifadə edir. Məsələn, "Başabaş çıxdı" ifadəsi hesabların tam olaraq tarazlaşdığını, borcların ödənildiyini və ya qarşılıqlı əlaqənin bərabər əsasda qurulduğunu göstərir. "Başabaş dəyişmək" isə əşyaların və ya məbləğlərin qarşılıqlı olaraq bərabər dəyərdə mübadiləsini bildirir. Bu mənada "bərabər", "eşit", "tən" sözləri ilə sinonim kimi işlədilə bilər.
İkinci mənada isə "başabaş" sözü işin, prosesin və ya hadisənin tamamlandığını, sonuna çatdığını və ya bütünlüklə yerinə yetirildiyini bildirir. Bu mənada "tamamilə", "bütünlüklə", "tam" və "sonuna qədər" sözləri ilə sinonim kimi istifadə oluna bilər. Məsələn, "İş başabaş oldu" ifadəsi işin tamamlandığını və artıq heç bir əlavə işə ehtiyac olmadığını bildirir.
Beləliklə, "başabaş" zərfinin mənası kontekstdən asılı olaraq dəyişə bilsə də, hər iki əsas mənada da bərabərliyi, tamlığı və tamamlanmanı ifadə edir. Dilçilik baxımından maraqlı cəhət odur ki, bu zərf sadə bir quruluşa malik olmasına baxmayaraq, kifayət qədər geniş məna çalarlarına malikdir və müxtəlif kontekstlərdə fərqli nüanslar əks etdirə bilir.