Bəbir (Panthera pardus) fars mənşəli bir sözdür və məməli heyvanlar sinfinin, yırtıcılar dəstəsinin, pişiklər fəsiləsinin, pələnglər cinsinə aid olan orta ölçülü, güclü və çevik bir yırtıcı heyvandır. Pələngə bənzəsə də, ondan daha kiçik ölçülərə malikdir və xalları daha sıx və dairəvi formadadır. Bəbirin bədəni əzələli, ayaqları qısadır, lakin güclü və çevikdir. Qalın tükləri olan quyruğu tarazlığını saxlamaqda mühüm rol oynayır.
Bəbirin xalları, hər fərd üçün unikal olan, fərqli ölçülərdə və formalarda olur və bu, onları kamuflyajda əvəzsiz bir vasitə halına gətirir. Əsasən gecə ov edən bəbirlər, əla görmə, eşitmə və qoxu duyğularına sahibdirlər. Qidalanma rejimlərinə görə, onlar müxtəlif heyvanlarla, o cümlədən antiloplar, marallar, quşlar, dovşanlar və digər kiçik məməlilərlə qidalanırlar. Bəzən isə daha iri yırtıcıları da ovlayırlar. Bəbirin ov etmə üsulu gizlilik və sürətə əsaslanır.
Tarixən Azərbaycanın, xüsusilə də Lənkəran bölgəsinin və ölkəmizin digər meşəlik ərazilərinin faunasının ayrılmaz tərkib hissəsi olan bəbir, təəssüf ki, brakonyerlik və yaşayış mühitinin məhv edilməsi nəticəsində sayca azalmaqdadır. Hazırda nadir və qorunan bir növdür və onun qorunması üçün müxtəlif tədbirlər görülür. Bəbirin qorunması təkcə biomüxtəlifliyin qorunması üçün deyil, həm də ekosistemin tarazlığının saxlanması üçün çox vacibdir.
Bəbirin mədəniyyətimizdə də özünəməxsus yeri var. Azərbaycan ədəbiyyatında və folklorunda bəbir güc, çeviklik və qorxu simvolu kimi təsvir olunur. Bu heyvanın mistik və simvolik mənaları da mövcuddur. Bəbirin qorunması və sayının artırılması üçün davamlı səylər göstərilməlidir ki, gələcək nəsillər də bu möhtəşəm heyvanı təbiətdə müşahidə edə bilsinlər.