Başsız sifəti əsasən iki əsas mənada işlənir: hərfi və məcazi. Hərfi mənası "başı olmayan" deməkdir. Bu, fiziki bir vəziyyəti təsvir edir: məsələn, "başsız bədən" ifadəsi ölü bir bədəni və ya bədənin başsız hissəsini təsvir edir. Bu mənada başsızlıq bir növ qüsur, natamamlıq bildirir.
Məcazi mənası isə daha geniş və çoxşaxəlidir. "Başsız" sözü bu mənada ağılsızlığı, gicliyi, axmaqlığı və ya ümumiyyətlə, düşünmə qabiliyyətinin zəifliyini ifadə edir. Çox vaxt huşsuzluq, ayıq olmamaq və ya qərar verməkdə çətinlik çəkmək kimi hallarda işlədilir. Bu mənada, "başsız" sözü insanın düşüncə və qərar vermə qabiliyyətinin olmaması və ya zəifliyi barədə bir fikir verir.
Üçüncü bir məcazi mənası da mövcuddur. Bu mənada "başsız" bir şeyin rəhbərsiz, idarəsiz, sahibsiz və ya nəzarətsiz olduğunu göstərir. Müstəqil bir təşkilatın rəhbəri yoxdursa, o, "başsız" adlandırıla bilər. Eynilə, qayğısız qalan bir ərazi və ya iş "başsız" kimi təsvir edilə bilər. Bu mənada, "başsız" sözü anarxiya, qarışıqlıq və ya nizamsızlıq ilə əlaqələndirilir.
Beləliklə, "başsız" sözü həm konkret, həm də abstrakt mənalarda işlənərək, həm fiziki bir vəziyyəti, həm də əqli və ictimai bir vəziyyəti təsvir edə bilən çoxmənalı bir sözdür. Onun mənası kontekstdən asılı olaraq dəyişir.