Bəxtəvər (fars mənşəli) sifəti, əsasən “xoşbəxt”, “bəxtli” və “taleli” mənalarını ifadə edir. Lakin bu söz sadəcə olaraq şanslı olmaqdan daha çox, həyatın müsbət tərəflərinin, rifahın, sevincin və ümumiyyətlə, içini xoş edən hadisələrin davamlılığı ilə əlaqələndirilir. Belə bir insan həm maddi, həm də mənəvi cəhətdən özünü rahat və təmin olunmuş hiss edir; onun həyatında xoşbəxt anlar üstünlük təşkil edir.
Bəxtəvərlik sadəcə şanslı olmaq deyil, həm də həyatın qarşısına çıxan çətinlikləri bacarıqla dəf etmək, mənfi təsirlərə məruz qalmamaq və öz həyatını müstəqil şəkildə idarə etmək qabiliyyətidir. Bu, daxili bir harmoniya və həyatdan zövq almaq bacarığı ilə sıx bağlıdır. Bəxtəvər insan, həyatının nəzarətində olduğunu hiss edir və gələcəyə inamla baxır.
Ədəbiyyatda bəxtəvərlik tez-tez simvolik mənada işlədilir. Məsələn, bir insanın uzun illər gözlədiyi arzusuna çatması, ağır bir xəstəlikdən sağalması və ya mürəkkəb bir problemin həlli bəxtəvərlik kimi təsvir edilə bilər. Ə. Vəliyevin misalında olduğu kimi, “Narıngül indi bəxtəvər həyatın meyvələrini dadmışdı” ifadəsi sadəcə maddi rifahı deyil, həm də əldə olunmuş daxili sülhü, məqsədə çatmanın verdiyi xoşbəxtliyi ifadə edir.
Qısaca desək, bəxtəvərlik müvəffəqiyyət, rifah və daxili sülhün harmoniyasıdır. Bu, şansdan daha çox, bacarıq, səy və müəyyən dərəcədə taleyin birləşməsidir.