Bələmək (f.) - Körpəni, xüsusilə yeni doğulmuş körpəni, müəyyən bir üsulla bədəninə sarğı, parça və ya xüsusi hazırlanmış bələyə bükərək rahat və təhlükəsiz vəziyyətə gətirmək, qundaqlamaq deməkdir. Bu proses həm körpənin bədən istiliyini tənzimləməyə, həm də ətraf mühitin təsirlərindən qorumasına kömək edir. Tarixən bələmək ənənəsi bir çox mədəniyyətdə mövcud olub və müxtəlif formalarda tətbiq edilib. Bələmək həm də ana ilə körpə arasında fiziki və emosional bağlılığın möhkəmlənməsinə xidmət edir; ana sevgi və qayğısını göstərərək körpəni bələyir, onu öz himayəsinə alır.
Bələmək hərəki yalnız körpənin bədənini sarğıya büküb qundaqlamaqdan ibarət deyil; bu, həm də onu sakitləşdirmək, təsəlli vermək, yuxuya kömək etmək məqsədi daşıyır. Körpənin bələnməsi zamanı ana onu özünə sıxaraq, nazik hərəkətlərlə onu rahatlaşdırır. Bu proses, ana ilə körpə arasında güclü bir bağ yaradır və körpənin təhlükəsiz və sevildiyini hiss etməsinə kömək edir. Beləliklə, bələmək sadəcə bir fiziki hərəkət deyil, həm də mühüm bir emosional bağın yaradılmasına xidmət edən bir prosesdir.
Misal olaraq verilən "Sona sevəsevə, oxşaya-oxşaya qızı Məryəmi bələyirdi" cümləsi bələməyin sadəcə bir praktik hərəkət deyil, həm də ana sevgisinin, qayğısının və körpəyə olan sonsuz bağlılığının ifadəsi olduğunu göstərir. Burada "sevəsevə", "oxşaya-oxşaya" kimi sözlər bələmə aktının sadəcə bir vəzifə yerinə yetirilməsindən kənara çıxaraq, bir sevgi və himayə aktına çevrildiyini vurğulayır.