Bihuş (fars mənşəli) sözü, əsasən, şüurun müvəqqəti olaraq itməsini, insanın özünü idarə etmə qabiliyyətinin yox olmasını ifadə edir. Yəni, bihuş vəziyyətdə olan insan özünü dərk etmir, ətrafındakıları görmür və ya duyğulara reaksiya vermir. Bu vəziyyət müxtəlif səbəblərdən – travma, zədə, xəstəlik, zəhərlənmə və ya şokdan yaranabilir. Bihuşluq vəziyyəti dərəcə etibarilə fərqlənə bilir; yüngül bihuşluqda insanın reaksiyaları zəifləyir, dərin bihuşluqda isə tamamilə şüursuzluq müşahidə olunur.
Lüğətlərdəki "özündən getmiş, bayğın" tərifləri bihuşluğun əsas xüsusiyyətlərini əks etdirir, ancaq bu vəziyyətin mürəkkəbliyini tam əhatə etmir. Bihuşluq sadəcə yuxu deyil; yuxu zamanı şüur tam olaraq itmir, bihuşluqda isə şüur tamamilə və ya qismən itmiş olur. "Sevil bihuş halda yatırdı" cümləsindəki "bihuş halda" ifadəsi yuxunun olduqca dərin və hərəkətsiz bir forması olaraq izah edilə bilər.
Bihuş olmaq ifadəsi isə, bu vəziyyətə düşmə prosesini göstərir. Bu proses ani baş verə bilər (məsələn, güclü zərbə nəticəsində) və ya tədricən inkişaf edə bilər (məsələn, xəstəlik nəticəsində). Bihuşluğun müddəti də fərqli ola bilər; bəzi hallarda saniyələr, digər hallarda isə saatlar və ya günlər davam edə bilər. Bihuşluq vəziyyəti həmişə tibbi müdaxilə tələb etmir, lakin təhlükəli hallarda dərhal tibbi yardım vacibdir.
Qısacası, "bihuş" sözü müxtəlif səbəblərdən yaranan və şüurun müvəqqəti itməsi ilə xarakterizə olunan bir vəziyyəti ifadə edir. Bu vəziyyətin dərəcəsi, səbəbi və müddəti fərqli ola bilər. Ona görə də bihuşluq vəziyyətində olan şəxsə dərhal tibbi yardım göstərilməsi çox vacibdir.