Biməqam (fars. bi… və ər. məqam) sözü Azərbaycan dilində əsasən "yersiz", "münasibətsiz", "uyğunsuz", "vaxtında olmayan", "mənasız" kimi mənalarda işlənir. Bu, sözün həm məkanda, həm də zamanda düzgün yerini tutmaması, uyğunsuzluğunu ifadə edir. Yəni, bir hadisənin, sözün və ya əməlin yerli-yerində olmaması, gözlənilməzliyi və ya münasib olmayan vaxtda baş verməsini bildirir.
Sözün etimologiyasına nəzər salsaq, farsca "bi" (bə, olmayan, yox) və ərəbcə "məqam" (yer, mövqe, vəziyyət, zaman) sözlərinin birləşməsindən əmələ gəldiyini görürük. Beləliklə, "biməqam" sözü əslində "yersiz", "mövqesiz", "vəziyyətsiz" və ya daha geniş mənada "uyğunsuz yer və ya zaman" mənasını verir.
Seçilmiş misalda olduğu kimi, "Ayırdı məndən o məhruyi biməqam fələk" misrasında "biməqam fələk" ifadəsi, taleyin (fələyin) insanı münasib olmayan, gözlənilməz, bədbəxt bir zamanda (məqamda) ayırmasını, yaxın birini itirmənin kədərini ifadə edir. Burada "biməqam" sözü taleyin sərtliyini, insanın nəzarətindən kənarda olan və münasib olmayan bir zamanda baş verən hadisəni vurğulayır.
Ümumiyyətlə, "biməqam" sözü poetik və ədəbi dillərdə daha çox işlənərək hadilənin qəfilliyi, uyğunsuzluğu və ya mənfi nəticələrini ifadə etmək üçün güclü bir ifadə vasitəsi kimi çıxış edir. Sözün mənasını tam anlamaq üçün həmin sözün işləndiyi kontekstin diqqətlə təhlil edilməsi vacibdir.