Mənalı-mənasız: Zərf. Boşuna, yersiz-yurdsuz, mənasız, əsassız, məqsədsiz, faydasız, mənasız və ya əhəmiyyətsiz bir şəkildə. Bu söz birləşməsi, əsasən, nitq və hərəkətlərə aid olaraq, onların mənasız və ya məqsədsiz olduğunu vurğulayır. Həmçinin, söhbət, iş, hərəkət kimi fəaliyyətlərin boş, mənasız olduğunu bildirir. Söz birləşməsinin həm müsbət, həm də mənfi kontekstdə işlənmə imkanı vardır. Müsbət kontekstdə "mənalı-mənasız" mənasız görünən, lakin sonradan mənalı olduğu ortaya çıxan hərəkətləri ifadə edə bilər. Mənfi kontekstdə isə tamamilə mənasız, əsassız və faydasız hərəkətləri və nitqi təsvir edir.
Etimologiya: Söz birləşməsi "mənalı" və "mənasız" sözlərinin birləşməsindən əmələ gəlib. "Mənalı" sözü "məna" kökündən "-lı" əlavəsinin köməyi ilə əmələ gəlib və "məna daşıyan, məna kəsb edən" mənasını verir. " Mənasız" isə "məna" kökündən "-sız" əlavəsinin köməyi ilə əmələ gəlib və "məna olmayan, məna kəsb etməyən" mənasını ifadə edir. Bu zidd anlayışların birləşməsi paradoksal bir təsviri ifadə edir, yəni həm mənalı, həm də mənasız bir vəziyyəti göstərir.
İstifadə nümunələri:
- O, mənalı-mənasız danışırdı, heç nə başa düşmək mümkün deyildi.
- Günlərlə mənalı-mənasız gəzişdi, heç bir işlə məşğul olmadı.
- Mənalı-mənasız əşyaların arasında axtarış apardı.
- [Eyvaz:] Qarşıma hər kəs çıxırdısa mənalı-mənasız söhbətə tuturdum. (Bu nümunədə "mənalı-mənasız" söhbətin məqsədsiz, boş olduğunu, Eyvazın insanlarla yalnız söhbət etmək üçün söhbətə girdiyini ifadə edir.)
- Mənalı-mənasız sərgüzəştlərindən sonra nəhayət, həqiqi məqsədinə çatdı. (Bu nümunədə "mənalı-mənasız" söhbət əvvəlcə məqsədsiz görünmüş, lakin sonunda məqsədə çatmaqda köməkçi olmuş hərəkətləri ifadə edir.)
Sinonimlər: Boşuna, yersiz-yurdsuz, əsassız, məqsədsiz, faydasız, əbəs yerə, yamsı, anlamsız.
Antonimlər: Mənalı, məqsədyönlü, əsaslı, faydalı.