Binə sözü Azərbaycan dilində köçəri həyat tərzinin ayrılmaz bir parçası olan müvəqqəti və ya daimi yaşayış məntəqəsini ifadə edir. Sadəcə mal-qara ilə köçən kəndlilərin kənddən kənarda, təbii şəraitə uyğun olaraq qurduqları yaşayış yeri kimi deyil, daha geniş mənada, köçəri həyatın tələblərinə cavab verən, mobil və müvəqqəti yaşayış yerlərini əhatə edir. Bu yaşayış yerləri, mövsümi otlaqların yerləşməsinə, su mənbələrinə və digər təbii ehtiyatlara yaxınlığa görə seçilirdi.
Binənin ölçüləri və quruluşu olduqca müxtəlif idi. Kiçik bir ailənin ehtiyaclarına cavab verən kiçik bir çadır və ya qışlaqdan tutmuş, bir neçə ailənin bir yerdə yaşadığı daha böyük bir məskənə qədər müxtəlif formaları mövcud idi. Materiallar da ətraf mühitin imkanlarına uyğun olaraq dəyişirdi: çadırlar, çuxurlar, qaya sığınacaqları və ya müvəqqəti olaraq tikilən sadə evlər. Binə, köçərin mal-qarasına yaxın olmaq, təbii fəlakətlərdən qorunmaq və köç zamanı asanlıqla yığışıb köçmək imkanı yaratmaq üçün strateji əhəmiyyət daşıyırdı.
Zaman keçdikcə, bəzi binələr sabit yaşayış məntəqələrinə çevrilir, ətrafında kənd və ya qəsəbələr əmələ gəlirdi. Mətninizdəki nümunədə olduğu kimi, kiçik bir çoban binəsi zamanla böyüyərək bir kəndə çevrilə bilərdi. Bu, köçəri həyat tərzinin məskunlaşmış həyata keçidinin canlı bir nümunəsidir. Binə anlayışı, yalnız coğrafi bir yer deyil, həm də köçəri mədəniyyətin, təbiətlə ahəngdar yaşamın və insanların təbii ehtiyatlardan istifadə bacarığının bir göstəricisidir.
Beləliklə, "binə" sözü, sadəcə bir məskən deyil, köçəri həyat tərzinin, uyğunlaşma qabiliyyətinin, təbiətlə olan əlaqənin və zamanla məskunlaşma prosesinin tarixi izahıdır.