Birmənalılıq, bir sözün və ya ifadənin yalnız bir mənaya malik olması xüsusiyyətidir. Bu, dilin quruluşunda və istifadəsində mühüm rol oynayan bir anlayışdır. Çoxmənalı sözlərdən fərqli olaraq, birmənalı sözlər heç bir qeyri-müəyyənlik və ya çoxsaylı interpretasiya yaratmır. Onların mənası aydın, dəqiq və kontekstdən asılı olmayaraq sabitdir.
Birmənalılıq, əsasən, elmi, texniki və hüquqi dillərdə üstünlük təşkil edir. Bu sahələrdə dəqiqlik və aydınlıq həyati əhəmiyyət kəsb edir və birmənalı terminologiya anlaşılmazlıqların qarşısını alır. Məsələn, tibbdə bir terminin yalnız bir mənası olması həkimlər üçün həyati əhəmiyyətlidir. Eyni terminin fərqli mənalara malik olması səhv diaqnoz və müalicəyə gətirib çıxara bilər.
Ədəbi dillərdə isə birmənalılıq o qədər də geniş yayılmayıb. Şeir, hekayə və romanlarda müəlliflər tez-tez sözlərin çoxmənalılığından və metaforik istifadəsindən bədii təsir yaratmaq üçün istifadə edirlər. Ancaq hətta bu hallarda da, müəyyən bir kontekstdə sözün hansı mənasının üstünlük təşkil etdiyini anlamaq mümkündür. Müəllifin istifadə etdiyi üslub, mətnin ümumi mövzusu və digər dillə əlaqəli faktorlar sözün düzgün mənasının anlaşılmasına kömək edir.
Birmənalılığın əks anlayışı çoxmənalılıqdır. Çoxmənalı sözlər bir neçə müxtəlif mənaya malik ola bilər və bu mənalar kontekstdən asılı olaraq dəyişə bilər. Lakin birmənalı sözlərin üstünlüyü ondadır ki, onlar hər hansı bir qarışıqlığa yol vermir və anlaşmanı təmin edir. Bu xüsusiyyəti səbəbindən birmənalı sözlər elmi, texniki və rəsmi yazılarda daha çox üstünlük təşkil edir.