Boğuq sözü Azərbaycan dilində, əsasən səsin xarakterini təsvir etmək üçün işlənir. Lüğətlərdə sadəcə "boğuq" ifadəsinə istinad edilməsinə baxmayaraq, bu sözün mənası daha çox kontekstdən asılı olaraq dəyişir və daha geniş təfərrüatlara malikdir.
Əsasən, boğuq səs, havanın tam sərbəst keçməməsi səbəbindən zəif, qırıntılı və aydın olmayan səs kimi qəbul edilir. Bu, səs tellərinin tam açılmaması, boğazın sıxılması və ya səsin əmələ gəlməsi prosesində başqa bir maneənin olması ilə əlaqəli ola bilər. Sözün özü bir növ sıxılma, daralma hissini ifadə edir.
M.S.Ordubadinin misalında olduğu kimi, "boğuq və yavaş səs" ifadəsi, səsin həm zəif və aydın olmayan, həm də sürətinin az olduğunu göstərir. Bu, səsin mənbəyinin uzaqda olması, səsi verən varlığın zəif olması və ya səsin yayılma mühiti ilə bağlı ola bilər. Boğuqluq, həmçinin qorxu, kədər və ya xəstəlik kimi emosional və ya fiziki halları da əks etdirə bilər.
Ümumiyyətlə, "boğuq" sözünün mənası "zəif, aydın olmayan, qırıntılı, sıxılmış, daralmış səs" kimi təsvir edilə bilər. Bu sözün dəqiq mənası isə həmişə kontekstdən asılı olaraq müəyyən edilir və əlavə təsvirlərlə daha yaxşı anlaşılır.
Maraqlı bir məqam da odur ki, "boğuq" sözü yalnız səslərə deyil, həmçinin rənglərə, hətta əşyaların görünüşünə də metaforik olaraq tətbiq oluna bilər. Məsələn, "boğuq qırmızı" rənginin daha tünd, daha az parlaq olduğunu bildirir.