Boğuqluq sözü, əsasən bir səsin və ya cismin keyfiyyətini ifadə edən bir termindir. Azərbaycan dilinin izahlı lüğətlərində sadəcə "boğuq şeyin halı" kimi təqdim olunsa da, daha geniş və dəqiq bir tərif verə bilərik. Boğuqluq, səsin və ya cismin tam, aydın və səlis şəkildə ifadə olunmaması, sanki bir maneə ilə qarşılaşmış kimi səslənməsi və ya görünməsidir.
Səsin boğuqluğu, səs tellərinin tam açılmaması, səs yollarında şişkinlik və ya iltihab, və ya səsin yayılmasını maneə törədən xarici amillərdən qaynaqlana bilər. Bu, soyuqdəymə, qrip, tonzillit kimi xəstəliklərdə tez-tez rast gəlinən bir əlamətdir. Boğuq səs, həmçinin səs tellərinin həddindən artıq gərginliyindən və ya düzgün istifadə edilməməsindən də əmələ gələ bilər. Məsələn, müğənnilər və ya müəllimlər səs boğuqluğundan tez-tez əziyyət çəkirlər.
Cismin boğuqluğu isə əsasən onun görünüşü və ya toxuması ilə əlaqədardır. Məsələn, boğuq rənglər qaranlıq, tutqun və ya bulanıq olurlar. Boğuq bir səth isə hamar deyil, qırışıq, kobud və ya pürüzlü ola bilər. Bu mənada boğuqluq, aydınlıq və parlaqlığın əksidir. Boğuq bir materiala toxunduqda, onun səthi ilə əlaqəli bir "boğulmuşluq" hissi yaşana bilər.
Ümumiləşdirərək deyə bilərik ki, boğuqluq, bir şeyin tam və aydın şəkildə ifadə olunmaması, zəifləmiş və ya maneəli bir görünüş və ya səs ifadə etməsidir. Bu ifadə, həm səs, həm də fiziki cisimlər üçün istifadə oluna bilər və kontekstə görə müxtəlif mənalar kəsb edə bilər.