Boş sözü Azərbaycan dilində geniş mənada istifadə olunan bir sözdür və həm sifət, həm də zərf kimi işlənə bilər. Əsas mənası "içində heç nə olmayan" deməkdir. Bu mənada boş qutu, boş ev, boş şüşə, boş səhər kimi ifadələr işlədilir. Boşluq, məkanın və ya həcmin məzmunsuzluğunu, içərisinin dolğun olmamasını bildirir. Məsələn, "boş otaq" ifadəsi otağın əşya və ya insanlardan xali olduğunu göstərir.
Lakin "boş" sözünün mənası yalnız fiziki boşluqla məhdudlaşmır. Metaforik mənada da istifadə olunur. Məsələn, "boş vaxt", "boş söhbət", "boş vəd" ifadələrində boşluq mənası müvafiq olaraq məzmunsuzluq, mənasızlıq, əhəmiyyətsizlik, məsuliyyətsizlik kimi anlayışları bildirir. "Boş vaxt" boş qalan, heç bir məşğuliyyətlə dolu olmayan vaxtı, "boş söhbət" isə mənasız, əhəmiyyətsiz söhbəti, "boş vəd" isə yerinə yetirilməyəcək vədləri ifadə edir. Beləliklə, "boş" sözü həm konkret, həm də abstrakt mənaları əhatə edir.
Atalar sözündə də istifadə olunan "Boş çuval dik durmaz" məsəli, içərisi dolu olmayan, yəni məzmunsuz, faydasız olan şeylərin möhkəm və davamlı ola bilməyəcəyini, möhkəm dayana bilməyəcəyini vurğulayır. Bu məsəl, boşluğun zəiflik və etibarsızlıqla əlaqələndirilməsinə bir nümunədir. Beləliklə, "boş" sözünün mənası kontekstdən asılı olaraq dəyişir və daha geniş bir məna kəsb edir.
Qısacası, "boş" sözü sadəcə fiziki boşluğu deyil, həm də mənasızlığı, məzmunsuzluğu, əhəmiyyətsizliyi, etibarsızlığı ifadə edən çoxşaxəli bir sözdür və onun mənası müxtəlif kontekstlərdə müxtəlif şəkildə təzahür edir.