Bölük-bölük zərfi, əşyaların, insanların və ya hadisələrin qruplar halında, hissələrə bölünərək, ardıcıl və ya ardı ardınca meydana gəldiyini, davam etdiyini bildirir. Hər bir hissə müstəqil olsa da, ümumi bir məqsəd və ya xüsusiyyəti paylaşır. Bu, "dəstə-dəstə", "qruplar halında", "kütlə halında" ifadələrinin sinonimi kimi də işlədilə bilər, amma daha çox səpələnmiş, qeyri-müntəzəm qruplar hissi yaradır.
Misal olaraq "Adamlar bölük-bölük gəldilər" cümləsində, adamların böyük bir kütlə halında deyil, kiçik, müxtəlif qruplar şəklində gəldiyi vurğulanır. Hər qrupun öz hərəkət sürəti, öz istiqaməti ola bilər. Bu, "adamlar dəstə-dəstə gəldilər" ifadəsindən fərqli olaraq, daha az təşkil olunmuş bir görünüş təqdim edir.
İkinci misal olan "Bölük-bölük, dəstə-dəstə qızınan; Sonam göldə üzən yerdir bu yerlər" ifadəsində isə, həm "bölük-bölük", həm də "dəstə-dəstə" zərfləri, qızınan torpaqların (və ya başqa elementlərin) su səthində müxtəlif, səpələnmiş adalar, üzən qruplar şəklində təsvir olunmasına xidmət edir. Bu, görmə qabiliyyətini artıran və təsvirin canlılığını gücləndirən bir təsvir üsuludur.
Ümumiləşdirərək demək olar ki, "bölük-bölük" zərfi dəqiq sayı və təşkilatı bildirmədən, bir çoxluğun hissələrə bölünmüş halda və ya ardıcıl olaraq ortaya çıxmasını ifadə edir. Bu zərf təsviri yazıda və şifahi nitqdə əsərin təsvirini zənginləşdirmək üçün effektiv vasitədir.