Bucaq sözü Azərbaycan dilində bir neçə mənada işlənir. Əsas mənası, iki düz xəttin və ya səthin kəsişdiyi nöqtəni, yaxud da iki səthin birləşdiyi kənar hissəni ifadə edir. Gündəlik həyatda istifadə etdiyimiz "künc" və "guşə" sözləri də bu mənanı ifadə edir, lakin "bucaq" sözü daha çox riyazi və həndəsi kontekstdə işlədilir.
Riyaziyyatda bucaq, iki şüanın (və ya düz xəttin) ortaq başlanğıc nöqtəsindən çıxaraq yaratdığı fiqur kimi təyin olunur. Bu şüaların yaratdığı açı ölçüsü dərəcə və ya radianlarla ölçülür. Bucaqların müxtəlif növləri vardır: kəskin bucaq (90 dərəcədən az), düz bucaq (90 dərəcə), kor bucaq (90 dərəcədən çox, 180 dərəcədən az), düz bucaq (180 dərəcə), qabarıq bucaq (180 dərəcədən çox, 360 dərəcədən az) və tam bucaq (360 dərəcə).
Məcazi mənada isə "bucaq" sözü gizli, görünməyən, təhlükəli və ya narahatedici bir yeri ifadə edə bilər. Misal olaraq, verilən cümlədəki "Dilşad ceyran kimi ürkərək otağın bucağına qısıldı" ifadəsində "bucaq" sözü otağın ən ucqar, qaranlıq və təhlükəsiz görünən yerini bildirir. Bu, şəxsin özünü təhlükədən qorumaq üçün gizləndiyi məkanı simvolizə edir.
Ümumiyyətlə, "bucaq" sözü həm konkret, həm də məcazi mənalarda işlədilən çoxfunksiyalı bir sözdür. Onun mənası kontekstdən asılı olaraq dəyişə bilər, lakin əsas olaraq iki səthin və ya xəttin birləşdiyi nöqtəni və ya məkanı təmsil edir.