Künc (fars. كُنْج - kunc) sözü Azərbaycan dilində əsasən "bucaq", "guşə" mənalarında işlənir. Bu, həndəsi olaraq iki düz xəttin və ya səthin bir nöqtədə kəsişməsi ilə əmələ gələn məkanı, və ya bir otağın, binanın və ya ərazinin hər hansı bir bucağını ifadə edir. Məsələn, "otağın küncü", "şkafın küncü", "küçənin küncü" kimi ifadələrdə olduğu kimi.
Lakin "künc" sözünün mənası sadəcə fiziki məkanla məhdudlaşmır. O, məcazi mənada da işlədilir və gizli, tənha, təcrid olunmuş yer kimi başa düşülür. "Küncə çəkilmək" ifadəsi bir insanın özünü təcrid etməsi, ətraf mühitdən uzaqlaşması, kimsədən və ya bir şeydən qaçması mənasını verir. Bu, həm fiziki, həm də emosional təcrid ola bilər. Misal olaraq verilən nümunədəki "Qurban oturdu otağın bir küncündə və başladı gəci ələməyə" cümləsi məhz bu məcazi mənanı əks etdirir: Qurban özünü təklikdə, narahatlıqdan uzaq bir yerə çəkib, gəcini ələməyə başlayır. Bu, onun daxili dünyasına çəkilməsini, ətraf mühitin təsirindən uzaqlaşmasını göstərir.
Beləliklə, "künc" sözü həm konkret, həm də abstrakt mənalarda işlənən, semantik spektrinin olduqca geniş olduğu bir sözdür. Onun mənası kontekstdən asılı olaraq dəyişə bilər, ancaq əsasında həmişə "bucaq", "guşə" və ya tənha, gizli yer anlayışı durur.